Çirkin Ördek Yavrusu Masalı

Ocak 11, 2025 0 Yazar: Ezgi E.

Bir varmış, bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde yemyeşil çayırların arasında, ışıltılı bir gölün kenarında bir ördek ailesi yaşarmış. Anne ördek, kuluçkaya yatmış ve sabırla yavrularının yumurtadan çıkmasını bekliyormuş. Günler geçmiş, sonunda yumurtalar çatlamaya başlamış. Birer birer civcivler çıkmış; hepsi de sarı tüylü, şirin mi şirin ördek yavrularıymış.

Fakat en son çıkan yumurta farklıymış. Kabuğu çatladığında içinden çıkan yavru, diğerlerinden oldukça farklı görünüyormuş. Tüyleri sarı değil, griymiş. Ayrıca daha büyük ve hantal görünüyormuş. Diğer ördekler ona şaşkınlıkla bakmış. “Bu nasıl bir ördek yavrusu böyle?” demiş anne ördek, ama yavrusunu sevgiyle kabul etmiş. Fakat diğer yavrular o kadar nazik değilmiş. Göl kenarındaki ördek yavruları hep birlikte oyun oynar, suda yüzer ve birbirleriyle eğlenirlermiş. Fakat gri yavru, ne yaparsa yapsın, diğer yavrular onu aralarına almak istemezmiş. “Sen çok çirkinsin! Bizimle oynamazsın!” derlermiş. Gri yavru ne kadar uğraşsa da bir türlü arkadaş edinemezmiş. Hatta diğer hayvanlar da onunla alay edermiş. Civcivler, tavuklar ve hatta kuzular bile onun garip görünüşüne gülermiş. Bir gün gri yavru, artık dayanamayacağını anlamış. Göl kenarından sessizce uzaklaşmış ve kendi yolunu bulmaya karar vermiş. Yavru ördek, geniş çayırları geçmiş, ormanların derinliklerine kadar yürümüş. Karşılaştığı hayvanlar ona hep aynı şeyi söylemiş: “Sen çok farklısın. Ne bir ördeğe benziyorsun, ne de başka bir hayvana!” Küçük gri yavru, bir süre sonra bir çiftlik avlusuna gelmiş. Oradaki tavuklar ve horozlar ona bakıp şöyle demiş: “Ne kadar çirkin bir şeysin sen! Bize katılmak istiyorsan önce güzelleşmen gerek!” Gri yavru, kalbinin kırıldığını hissederek çiftlikten uzaklaşmış. Artık kendine bile inanmaz hale gelmişti. “Belki de gerçekten çirkinim,” diye düşünmüş. Zaman geçmiş, kış gelmiş. Gri yavru bir göl kenarında yalnız başına yaşamaya başlamış. Buz gibi suda yüzüyor, hayatta kalmaya çalışıyormuş. Ama her gece yıldızlara bakıp içten içe bir dilek tutuyormuş: “Keşke bir gün, güzel ve sevilen biri olsam…” Bir sabah gri yavru gölde yüzerken, suya yansıyan görüntüsüne bakmış ve inanılmaz bir şey fark etmiş! Eskiden gri ve hantal olan vücudu artık zarif, bembeyaz tüylere bürünmüş. Uzun bir boynu ve parlak kanatları varmış. Kendini tanıyamamış! Tam o sırada gökyüzünde süzülen kuğular ona doğru yaklaşmış. “Ne kadar güzelsin!” demiş biri. “Sen bizim gibi bir kuğusun. Bizimle gel, çünkü artık ait olduğun yerde olmalısın.”

Gri yavru, aslında çirkin bir ördek olmadığını, başından beri bir kuğu olduğunu anlamış. Kendini özgürce gölde süzerken bulmuş. İlk kez hem güzelliğiyle hem de içten içe hissettiği sevgiyle mutlu olmuş. Çirkin ördek yavrusu, farklı olmanın aslında bir hediye olduğunu ve herkesin kendi zamanında değerini bulacağını öğrenmiş. Bir daha asla kendisini küçümsememiş, çünkü en önemlisi, içindeki gücü ve cesareti keşfetmiş.