Deniz Kızı İlayda’nın Masalı

Küçük Deniz Kızı İlayda, denizin derinliklerinde kaybolan bir inciyi ararken cesaret, merak ve yardımlaşma ile tanışır. Farklı deniz canlılarının yardımını alarak karanlık mağaralardan, renkli mercan ormanlarına kadar uzanan bir macera yaşar.

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde uçsuz bucaksız mavi denizin kıyısında, dalgaların serinliğinde küçük bir tersane kasabası varmış. Kasabanın hemen açıklarında, inci avcılığı yapan dalgıç ailelerin yaşadığı su altı krallığı bulunuyormuş. Bu krallıkta, güzel sesi ve meraklı olmasıyla tanınan Küçük Deniz Kızı İlayda yaşarmış.

Deniz Kızı İlayda’nın çok sevdiği inci kolyesi varmış. Onu boynundan asla çıkarmazmış. Günlerden bir gün, İlayda, kolyesini takıp suların derinliğinde yüzmeye başlamış. O gün suda bir gariplik varmış. Güçlü akıntıya doğru yüzmeye çalışan küçük deniz kızının boynunda ki kolye birden açılmış ve derinliklere doğru sürüklenmeye başlamış. Deniz Kızı İlayda, kolyesinin gidişini görünce hemen peşinden yüzmüş. İlk durak, Mercan Ormanı’ymış. Renk renk mercanlar arasında minik Karides Nino’ya rastlamış. “Nino, inci kolyemi gördün mü?” diye sormuş. Nino, “Hayır ama ormanın derinliklerinde parlayan şeyler gördüm,” demiş. İlayda, Nino’nun sırtına tutunarak daha derine inmiş. Biraz ileride karanlık bir mağara gürünmüş. İçeriden yankılanan uğultular, İlayda’yı biraz korkutsa da cesaretini toplamış. Mağara içine girdiğinde, dev bir Deniz Kestanesi kapısını görmüş. Kestane, “İnci mi arıyorsun?” diye kocaman bir sesle sormuş. İlayda başıyla “evet” demiş. Deniz Kestanesi, “Derin sularda inci çoktur, ama gerçek inci kalbindeki cesarettir. Eğer üç bilmeceyi çözersen, kolyeni geri alırsın.” demiş. Bilmece 1: “Suda yüzerim, kanat değil; inci avlarım, diş değil; neyim ben?” İlayda düşünmüş, sonra “Midye!” demiş. Kestaneden parıltılı bir boncuk çıkmış. 2.bilmece: “Gün doğmadan sessizim, dalgalarla şarkı söylerim; kuyruğum var, ayak değil; neyim ben?” İlayda gülümseyip “Balina!” demiş. İkinci boncuk belirmiş. 3.bilmece “Deniz dibinde parlarım, canlı değilim; rengârenk yuva yaparım; neyim ben?” “Mercan!” deyince üçüncü boncuk çıkmış.

Kestaneden inci kolyenin zinciri uzanıp İlayda’nın eline geri dönmüş. İçi sevinçle dolmuş. Tam çıkarken, karanlık koridorlarda yolunu kaybetmemesi için Deniz Yıldızı Lila’nın parıltılı yol gösterici ışığından yararlanmış. Yüzeye çıktığında, Güneş batmak üzereymiş. Kasaba halkı, İlayda’nın dönüşünü merakla izlemiş. İlayda, inci kolyeyi alıp annesinin boynuna takmış ve ona emanet etmiş. Herkes cesaretini ve bilgelikle sorun çözme yeteneğini övmüş. O günden sonra İlayda, derinliklere her daldığında üç bilmeceyi hatırlar, dostlarının yardımını anımsar ve gerçek cesaretin birlikte çalışmaktan geçtiğini bilirmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.