Dilek Köyü Masalı
Mart 25, 2024
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde ülkenin birinde çok uzaklarda bir köy varmış. Bu köyde bir çok insan yaşarmış, köyde yaşanılan olaylardan dolayı bu köye Dilek Köyü derlermiş. Dilek köyünde yaşayan insanların her gün bir dilek dileme hakkı varmış. Herkes her gün bir dilek diler ve istediğini alır evine çekilirmiş.
Ama gelin görün ki Dilek Köyünde herkes çok fakirmiş. Kimse uzun vadeli dilek dilemiyor, gününü kurtarmaya bakıyormuş. Ve tüm köy halkı sadece kendisi için dilek dilediği için kimse kimseyle ilgilenmiyormuş. Komşusunun aç mı tok mu olduğunu bilmezmiş. En çok da çocuklar mağdur olurmuş, çünkü çocukların dilek dileme hakkı yokmuş. Çocukların dilek dileme hakkı 18 yaşına girdiklerinde başlıyormuş. Elif de o köyde yaşayan çocuklardan biriymiş. Herkesin bu kadar bencil olması Elif’i çok üzüyormuş. Çünkü köyde en çok tutulan dilek akşam için yenilecek yemek olmasıymış. Elif ise iş kurmak, okula öğretmen gelmesi, sağlık ocağı kurulması, çocukların mutlu olması gibi dileklerin dilenmesi gerektiğini düşünüyormuş. Elif “Ben büyüdüğümde sadece kendim için değil, herkes için her gün dilek dileyeceğim, böylece köyüm daha güzel bir yer olacak” diye içinden geçirirmiş. Günler, haftalar, aylar hatta yıllar geçmiş. Küçük Elif, artık 18 yaşında genç bir kız olmuş. Yıllar önce tuttuğu dileğini hiç unutmamış ve 18.yaşına girdiği gün dilek dilemeye başlamış. İlk dileği köylüyü kalkındıracak bir iş olmuş. Bunun üzerine köye bir yetkili gelmiş ve ektikleri sebzeleri ücret karşılığında alacağını söylemiş. Bunu duyan köylüler çok sevinmiş hepsi bağa bahçeye koşmuş ve arı gibi çalışmaya başlamış. Kısa süre herkes parasını kazanmaya, karnını doyurmaya başlamış. İkinci dileği çocuklar için okul olmuş. Köy halkı para kazanınca el birliğiyle küçük bir okul inşa etmişler ve öğretmen istediklerine dair bir dilekçe vermiş. Bir sonra ki yıl okul başladığında çocuklar okula gitmek için başka köylere gitmek zorunda kalmamışlar, kendi köylerinde derslere girmişler.
Elif, köy için bir çok dilek dilemiş ama kendisi için hiç dilek dilememiş. Dilek Köyünde herkes mutlu, iş güç sahibi olunca insanlarda dilek dilemeyi bırakmışlar. Ama hepsi toplanıp bir dilek dilemiş, “Dilek Köyünde artık sadece çocukların ve Elif’in dileğinin kabul olması.” İnsanların dileği hemen kabul olmuş. O günden sonra sadece Elif ve çocukların dilekleri kabul olmuş. Her gün gökten balonlar, çikolatalar, pamuk şekerler, düşmeye başlamış. Köy halkı artık çok mutluymuş ve Elif’e her gün dua ediyorlarmış. Elif de doğru dilekler dilediği için çok mutluymuş. Onun bu yaptıkları tüm çocuklara örnek olmuş. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
