Görünmez Ejderhanın Masalı
Aralık 8, 2024
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çok eski zamanlarda, mor renk ağaçların, turuncu bir nehrin olduğu sihirli bir orman varmış. Bu orman diğer ormanlar gibi değilmiş, periler, ejderhalar, büyücülerde diğer hayvanlarla birlikte bu ormanda yaşarmış. O yüzden ormanın renkleri zamanla değişmiş.
Büyülü ormanda yaşayan ejderhalardan biri de Mor ejderhaymış. Mor, ormanın renkleriyle aynı renkteymiş. Bu yüzden ormanın içinde kendisini çok iyi kamufle ediyormuş. Günlerden bir gün mor nehrin kenarından otururken, su içmeye bir peri gelmiş. Ama peri Mor’u fark etmemiş. Mor bir anda konuşunca peri korkudan sıçramış. Peri “Mor burada olduğunu bilmiyordum” demiş. Mor “Beni fark etmemen normal baksana ormanla aynı renkteyim” diye gülümsemiş. Peri “Evet haklısın, ama bu sana çok yakışıyor Mor. Senin gibi bir tane daha yok ki bu ormanda.” Demiş. Mor ilk defa kendisini birine çok yakın hissetmiş ve hislerini anlatmaya başlamış. “Haklı olabilirsin ama benim için bu şekilde yaşamak çok zor. Kimse beni görmüyor, herkes beni ormanın bir parçası sanıyor. Kimse bana selam vermiyor, yok gibiyim bu ormanda” demiş. Peri buna çok üzülmüş. “Anlıyorum seni Mor, çok haklısın. Biz senin açından hiç düşünmemiştik.” demiş. İki arkadaş bir süre daha sohbet etmişler. Daha sonra peri Mor’un yanından ayrılmış. Mor ise bir ağacın altına oturmuş, düşüncelere dalmış. Bir anda ormanın renkleri her zamankinden farklı görünmüş. mor ağaçlar solgunlaşmış, turuncu nehir ise griye dönmüş. Bu, ormanda daha önce hiç olmamış bir durummuş. Kuşların cıvıltıları kesilmiş, perilerin ışıkları sönmüş. Tüm orman, Mor’un daha önce hiç görmediği bir renksizliğe bürünmüş. Mor çok şaşırmış ama aynı zamanda mutluymuş. Artık ormanla aynı renkte değilmiş, bu yüzden herkes onu görebiliyormuş. Hayvanlar yanına gelip onunla konuşuyor, periler etrafında dans ediyormuş. İlk defa kendisini bu kadar önemli ve değerli hissetmiş. Fakat kısa bir süre sonra, Mor fark etmiş ki bu durum ormanın diğer sakinleri için hiç de iyi değilmiş. Hayvanlar yiyecek bulmakta zorlanıyor, büyücüler sihir yapmakta güçlük çekiyormuş. Ormanın büyüsü bozulmuş, herkes huzursuz olmuş.
Mor, bu değişimin kendisiyle bağlantılı olduğunu anlamış. “Eğer ben mutlu olacağım diye orman mutsuz olacaksa, bu doğru bir şey değil,” diye düşünmüş. Eski haline dönmek istiyormuş ama nasıl yapacağını bilmiyormuş. Birden bire, gözlerini açmış ve her şeyin bir rüya olduğunu fark etmiş. Orman yine eski hâline dönmüş. Mor, derin bir nefes almış ve kendine söz vermiş: “Fark edilmek güzel bir şey ama bazen de herkesin iyiliği için kendi farklılığını kabullenmek gerekir. Bundan sonra kendimi daha çok sevecek ve farklılığımı bir avantaja dönüştüreceğim,” demiş. O günden sonra Mor, kendisini daha çok göstermeye çalışmış. Hayvanlarla oyunlar oynamış, perilerle sohbet etmiş. Zamanla herkes Mor’un ne kadar özel olduğunu fark etmiş ve ona daha çok değer vermiş. Ve böylece, Mor’un yalnızlık hissi büyülü ormanda hiç olmadığı kadar güzel bir mutluluğa dönüşmüş. Gökyüzü hâlâ masmavi, orman hâlâ rengârenkmiş. Mor ejderha ise ormanda dostlarıyla birlikte mutluluk içinde yaşamış.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
