İki Eşek Masalı

Masal Gönderme Formu

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; pireler berber, develer tellal iken, ben anamın beşiğini tıngır mıngır sallar iken ormanın birinde yaşayan bir yaban eşeği varmış. Bu eşek orman da gezerek, tarlalar da dolaşarak günlerini geçirirmiş. Bulduğu yemeği yer daha sonra da istediği kadar keyif yaparmış. Bir gün yürüryüş yapmak için ormandan çıkmış ve bir sürü çiftlik olan bir yere gelmiş. Başlamış etrafta dolaşmaya. Her çiftliğin kapısından bakıyor içeri de hangi hayvanların olduğunu sayıyormuş. Bir çok çiftliği gezdikten sonra yüksek tahta çitle çevrili olan yemyeşil çimenlerin bulunduğu bir çiftliğin önüne gelmiş. İçeri baktığında sağlıklı ve güçlü bir eşeğin olduğunu farketmiş. Orman da yaşayan yaban eşek çiftlikte yaşayan eşeği çok kıskanmış ve şöyle düşünmüş: ” Ne güzel bir hayat! İstediği kadar yemeği var ve onunla ilgilenen de bir sahibi var.”

Aslına bakıldığın da eşek haklıydı. Çok güzel çimleri olan bir çiftlikte yaşan bir eşek vardı ve günde iki kere istediği kadar yemek yiyebiliyordu. Güzel bir ahır da dinleniyor ve istediği gibi koşabiliyordu. Yaban eşeğinin hayatı ise öyle değildi. Yolun kenarında bulunan çalıları yemekle yetiniyordu. Ona bakan bir sahibi de yoktu. Yaban eşeği çitlerden içeri son kez baktı ve üzgün bir şekilde ormanına geri döndü.

Aradan günler geçti yaban eşeği hayatına kaldığı yerden devam ediyordu. Sabahları uyanıyor bulduğu çalılıkları yiyor özgürce oynuyor ve istediği kadar uyuyordu. Bir gün yine ormanda dolaşırken yolda bir eşek ile karşılaştı. Bu eşeğin sırtında bir sürü odun, tahıl çuvalları ve de bir insan vardı. Yaban eşeği bu duruma çok şaşırdı ve çok üzüldü. O anda çok fazla yükü olan eşeğin sırtına sahibi tarafından çok şiddetli bir kırbaç indi. Yaban eşeği daha çok üzüldü ve birden kafasını kaldıran diğer zavallı eşeği tanıdı. Bu günler önce çiftlikte gördüğü ve çok kıskandığı eşekti.

O anda asıl zavallı olanın diğer çiftlik eşeği olduğunu anladı yaban eşeği. Çünkü kimse yaban eşeğine emir vermiyordu ve kuşlar kadar özgürdü. Fazla yemek yiyememesi sorun değildi bir şekil de hayatta kalmayı başarıyordu. O andan itibaren çiftlik eşeğini kıskanmayı bıraktı ve hayatının kıymetini anladı.

Bu hikayeden almanız gereken ders; mutlu yaşadığınız sürece çok az şey ile de idare edebilirsiniz, zengin olmak pahasına bu kadar eziyet çekmemelisiniz.

Eğitici masallar için web sitemizi ve sosyal medya sayfalarımızı takip etmeyi unutmayın 🙂

İnstagram: @uykumasallarim

YouTube: www.youtube.com/channel/UCSEJQOptKZ5k4axQku8LrXQ

Facebook: @uykumasallari