Kara ve Kitapların Büyülü Dünyası Masalı

Masal Gönderme Formu

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük bir çiftlikte yaşayan at ailesi varmış. Bu at ailesinin Kara adında sevimli bir yavrusu varmış. Kara çiftliği çok severmiş, yaz günlerinde arkadaşlarıyla birlikte sürekli oyunlar oynarmış. Fakat kış geldiğinde evden çıkmaz, okuldan eve evden okula gider, evde olduğu zamanlarda sürekli bilgisayar ve tablet oynarmış.

Kara bilgisayar oyunlarında çok iyiymiş. Oynadığı bütün arkadaşlarını yener ve bundan çok keyif alırmış. Fakat Kara bu işi biraz abartmış. Sabah uyanır uyanmaz eline tabletini alır, kahvaltıda bile gözlerini ekrandan ayırmaz olmuş. Kara, merak ettiği her şeyi tabletinden araştırırmış. Evde duran kitaplara, çiftlikteki kütüphaneye hiç gitmezmiş. Günlerden bir gün Kara’nın öğretmeni bir ödev vermiş. Ödev konusu “Şehirde yaşayan hayvanlarmış.” Kara okul bittiğinde hemen eve gidip tabletini açmış ama internete giremiyormuş. Daha sonra bilgisayarına oturmuş ama orada da internet yokmuş. Kara ne yapacağını bilememiş. Hemen annesine gidip “Anne internet yok. Araştırma ödevim vardı ama yapamıyorum” diyerek ağlamaya başlamış. Annesi “Bir de ben bakayım” demiş ve bilgisayara bakmış fakat internete girememiş. “Üzgünüm Kara bende giriş yapamadım” demiş. Kara “Anne ben şimdi ne yapacağım?” diye sormuş. Annesi evde ki kitaplara bakalım eğer orada bulamazsak kütüphaneye bakarız” demiş. Kara bu fikri duyunca çok mutlu olmuş. Hemen evdeki kitapları araştırmışlar ama orada bulamamışlar. Annesi “Hadi gel kütüphaneye gidelim” demiş ve birlikte yola koyulmuşlar. Kara daha önce hiç kütüphaneye gitmemiş bu yüzden biraz heyecanlıymış. Kütüphaneden içeri girdiğinde burnuna çok güzel bir koku gelmiş. Bu koku kitap kokusuymuş. Kara tek tek kitaplara bakmaya başlamış. Gördükleri karşısında çok etkilenmiş. Daha önce kütüphaneye gelmediği içinde çok pişman olmuş. Hemen ödev konusunu araştırmaya başlamış. Bulduklarını not etmiş. Kısa süre içinde ödevini bitirmiş ama kütüphaneden çıkmayı hiç istemiyormuş. Uzunca süre kitap okumuş, hava kararmaya başladığında annesi yanına gelip “Kara artık eve gitmemiş gerek” demiş. Kara etrafa bakınca havanın karardığını görmüş “Tamam anneciğim” demiş ve eve doğru yürümeye başlamışlar. Annesi “Kütüphaneyi sevdin mi?” diye sormuş. Kara “Çok sevdim anne o kadar çok şey öğrendim ki bunları internetten öğrenemezdim. Hem oraya girince daha çok kitap okuyasım geldi” demiş. Anne at buna çok sevinmiş.

Eve gittiklerinde babasına gününü anlatan Kara çok neşeliymiş. O günden sonra tableti ve bilgisayarı çok az kullanmaya başlamış. Artık sıkıldığında kitap okuyor, ailesiyle oyun oynuyor ya da dışarı çıkıp doğayı keşfediyormuş. Ailesi, Kara’nın bu güzel alışkanlıklarından dolayı çok mutluymuş. Kara da ailesiyle ve arkadaşlarıyla geçirdiği vakitlerin, tabletle geçirdiği zamanlardan çok daha değerli olduğunu fark etmiş. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.