Kış Uykusuna Yatamayan Kirpinin Masalı
Mayıs 4, 2024
Bir zamanlar ormanın derinliklerinde yani kalbinde, ağaçların gölgesinde yaşayan, sivri dikenli, boncuk gözlü, minik burunlu bir kirpi varmış. Bu kirpinin adı Çeço imiş. Çeço, kış uykusuna yatan bir hayvanmış. Hava sıcaklığı 4 derecenin altına indiğinde, sonbaharın son yaprağı düştüğünde Çeço, evine çekilir ve derin uykusuna yatarmış. Bahar mevsiminin sıcaklığı başladığında güneş parıl parıl ısıttığında Çeço uykudan uyanırmış.
Çeço, diğer yıllar gibi o yılda sonbaharın son yaprağı düştüğünde, evine gidip, yatağına yatmış ve derin uykusuna dalmış. Ama bu sene diğer senelerden farklıymış çünkü Çeço, ilkbahar gelmeden gözlerini birden açıvermiş. Bir anda bütün uykusu kaçmış fakat daha önce hiç kış ayında uyanık kalmadığı için nasıl yaşayacağını bir türlü bilmiyormuş. Hemen yan komşusu olan tavşana seslenmiş. Tavşan bu sesi tanımış ve hemen arkadaşının yanına gitmiş. Kirpi kapıyı açmış, o kadar çok üşüyormuş ki taşan gözlerine inanamamış. “Senin bu mevsimde uyuman lazımdı Çeço, neden uyandın?” diye sormuş. Çeço “Bilmiyorum arkadaşım, birden gözlerimi açtım ve bir daha uykuya dalamadım. Çok üşüyorum ama bana kış mevsiminde ayakta kalmam için yardım eder misin?” diye sormuş. Tavşan “Tabi ki de ederim. Öncelikle evin çok soğuk, sobayı yakıp evi ısıtmamız lazım. En azından evde sıcak sıcak dolaşabil” demiş ve evden çıkıp ormandan yakacak odun toplamış. Kısa sürede Çeço’nun evine gelmiş ve sobanın altına odunları yerleştirip, ateşi yakmış. Ev kısa sürede ısınmaya başlamış. Çeço da sobanın yanında titremeyi bırakmış ve kan akışı hızlanmaya başlamış. Çeço “Çok teşekkür derim tavşan, sen olmasan ısınamazdım. Şuan çok rahatım” demiş. Tavşan Çeço için tüm kış yetecek odunu toplamış ve kapısının önüne dizmiş. “Soba sönmek üzereyken mutlaka odun atmalısın yoksa ev soğur ve üşürsün” demiş. Çeço “Tamam, merak etme arkadaşım” demiş. Tavşan “Bir de senin yiyecek yemen lazım bu yüzden dışarı çıkman lazım. Ama bu şekilde çıkamazsın çok üşürsün. Bende ki kıyafetlerden, şapka, atkı, eldiven ve bot giymelisin. Hatta eline bir sıcak su torbası vereceğim ki dışarı da üşüme” demiş. Kirpi çok heyecanlanmış, daha önce hiç kara dokunmamış ve kış mevsimini yaşamamış. Hazırlanıp tavşan ile dışarı çıkmışlar. Çeço kara ilk bastığında çıkan sesi çok sevmiş, ağaçların üzerinde ki beyazlığa hayran kalmış. Doğayı ilk defa böyle görüyormuş. Ama bu mevsimde yaşamak çok zormuş ilk günde anlamış. Çünkü yiyeceklerin çoğu donmuş, ağaçlarda meyve kalmamış. Kısa bir süre dolaşıp hemen eve gelmişler, Çeço çok üşüdüğü için sobanın yanına oturmuş. “Bu mevsimde hayatta kalmak çok zormuş arkadaşım, sizler yıllardır bu zorluklara dayanıyorsunuz. Hepinizi tebrik ederim” demiş. Tavşan “Haklısın Çeço, bu mevsim bizi en çok yoran mevsim. Ama bizler bu mevsim için yaz ayından hazırlık yapmaya başlıyoruz. Yiyeceklerimizi, odunlarımızı hazırlayıp, evden çıkmamaya çalışıyoruz.” demiş. Çeço, onlara hak vermiş “Bende olsam aynısını yapardım” diye düşünmüş.
Çeço kış ayını arkadaşı tavşan sayesinde atlatmış ve sonunda baharın ilk belirtileri başlamış. Güneş gökyüzüne yerleşmiş, doğa uyanmaya, çiçekler açmaya başlamış. Hayvanların hepsi teker teker evlerinden çıkmaya başlamış. Her biri baharın getirdiği bolluk ve canlılıkla ilgilenmeye başlamış. Çeço da artık kendisine gelmiş ve kaldığı yerden hayatına devam etmiş. Bu yaşadığı zorluk ona çok iyi bir tecrübe olmuş. Arkadaşı tavşanın da yardımseverliği, merhametini ve çalışkanlığını hiç unutmamış. O yaz arkadaşı için daha çok çalışmış ve kış için onun hazırlıklarına destek olmuş. Bütün hayvanlar baharın neşesiyle hayatlarına devam etmişler. Bu masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
