Korkusunu Yenen Cikcik’in Masalı

Masal Gönderme Formu

Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde büyük bir çiftlikte yaşayan tavuk ailesi varmış. Tavuk ailesinin üç küçük civcivleri varmış. Civcivlerden birisi karanlıktan çok korkuyormuş ama bu korkuyu atmak diğer kardeşleri gibi akşamları rahatlıkla dolaşabilmek istiyormuş. Bu karanlıktan korkan civcivin adı da Cikcik miş.

Günlerden bir gün anne tavuk ve baba horoz işe gitmek içinden evden ayrılmışlar. Civcivler evde yalnız kalmışlar. Yalnız kalmaktan korkmuyorlarmış çünkü çiftlikte yalnız değillermiş. Hemen yan evde koyun ailesi, ördek ailesi varmış. Karşılarında ise inek ve buzağı yaşıyormuş. Bu yüzden çiftlik civcivler için oldukça güvenliymiş. Anne ve babası evden giden civcivler önce biraz oyun oynamış daha sonra birlikte yemek yemişler. Bir süre sonra çok sıkılmışlar ve dışarı çıkıp bahçede oyunlar oynamışlar. Civciv kardeşlerden ikisi çiftlikten çıkıp biraz ileri de ki ormana gitmeye karar vermişler. Karanlıktan korkan civciv Cikcik ise bunun doğru olmadığını söylemiş ve onlara kızmış. Ama kardeşlerden ikisi kararından vazgeçmemiş ve meyve toplayıp geleceklerini söylemişler. Cikcik kardeşleri gidince hemen evden el fenerini almış ve onların arkasından gitmiş. Çünkü onları yalnız bırakmak istemiyormuş. Cikcik ve kardeşleri ormana gelmişler ama ağaçlar o kadar büyükmüş ki gökyüzünü kapatmış her yer kap karanlıkmış. Cikcik hemen elinde ki feneri açmış ve etrafı aydınlatmaya çalıyormuş. Bu durum Cikcik’i çok korkutsa da kardeşleri için katlanıyormuş. Diğer iki civciv meyveleri toplamış ve “Artık dönebiliriz” demişler. Kardeşler geri dönmüş, biraz yürümüş ve el fenerinin pili bitmiş. Cikcik derin bir nefes almış, el fenerini bir kaç kez açıp kapatmış ama bir türlü açılmamış. Buraya gelirken etrafta korkulacak bir şey olmadığını düşünerek cesaretini toplamış ve kardeşlerine dönüp “Şimdi el ele tutuşalım ve birbirimizden ayrılmayalım. Kısa sürede bu ormandan çıkmış olacağız” demiş ve el ele tutuşup hızlıca ormandan çıkmışlar. Ormanın bitiminde gün ışığını görünce Cikcik derin bir nefes almış. Kardeşlerine o kadar kızmış ki hızlı adımlarla eve gitmiş. Eve gittiklerinde annesi ve babası onları çiftlikte arıyormuş. Civcivlerin geldiğini gören anne “Nerelerdeydiniz? Bizi çok korkuttunuz” demiş. Cikcik “Anne kardeşlerim ormana gidip meyve toplamak istediler, ben bunun doğru olmadığını söylesem de beni dinlemediler ve gittiler. Bende onları yalnız bırakmamak için el fenerimi alıp gittim. Ama onunda pili bitti ve cesaretimi toplayıp karanlık ormandan geldim” demiş.

Anne ve baba Cikcik’in kardeşlerine kızmışlar çünkü tek başlarına ormana gitmemeleri gerektiğini çok kez söylemişler. Ama çocukları korktuğu için, hepsine sarılmışlar ve evlerine gitmişler. Cikcik kardeşlerine ne kadar kızsa da artık karanlıktan korkmadığı için mutluymuş. Her zaman korkusunun üstüne gitmesi gerektiğini öğrenmiş olmuş. Masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.