Kurt İle Köpek; Özgürlük ve Zincir Masalı

Bir zamanlar, yemyeşil bir ormanda özgürce dolaşan güçlü bir kurt yaşarmış. Aç kalma pahasına da olsa, özgürlüğüne düşkünmüş. Günlerce av peşinde koşar, bazen aç bazen tok yaşarmış ama her zaman istediği gibi dolaşabilirmiş.

Bir gün, kurt bitkin ve aç bir halde ormanda yürürken, tüyleri parlak ve iri bir çoban köpeğiyle karşılaşmış. Köpek iyi beslenmiş, güçlü ve mutlu görünüyormuş. Kurt, köpeğe yaklaşarak sormuş: “Dostum, tüylerin nasıl bu kadar parlak, karnın nasıl bu kadar tok?” Köpek gururla cevap vermiş: “Ben bir çiftlik köpeğiyim. Sahiplerim bana her gün bol bol yemek verir, sıcak bir yerde uyurum. Hiç aç kalmam!” Kurt, köpeğin sözlerinden etkilenmiş. Bir an düşündükten sonra sormuş: “Ben de senin gibi yaşamak isterim. Ama söyle bana, bunun bir bedeli var mı?” Köpek biraz duraksamış, sonra başını eğerek cevap vermiş: “Sadece küçük bir şey… Geceleri çiftliği korurum, gündüzleri sahiplerimin sözünü dinlerim. Özgürce dolaşamam ama her şeyim var!”

Kurt, köpeğin boynundaki tasmanın izlerini fark etmiş. Gözleri büyümüş ve üzülerek demiş ki: “Demek bunun bedeli özgürlüğünü kaybetmek… Karnım aç da olsa, kendi yolumu kendim çizerim. Tok olayım diye özgürlüğümü feda edemem!” demiş. Bunu söyledikten sonra, ormanın derinliklerine doğru uzaklaşmış. Aç kalabilir, zorlanabilirdi ama en azından kendi yolunu kendisi seçebilecekti. Ve kurt, rüzgarın özgürce estiği ormanda kaybolurken, köpek ona imrenerek bakmış…Masal da burada bitmiş.

Daha fazla kısa masal okumak isterseniz Kısa Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.