Mustafa ve Oyuncaklarının Hikayesi
Ağustos 10, 2024
Küçük, sevimli bir köyde yaşayan Mustafa adında bir çocuk varmış. Mustafa ve ailesinin yaşadığı evin kocaman bir bahçesi varmış. Tek çocuk olan Mustafa’nın canı çok sıkıldığı için babası ona bahçelerinde küçük bir oyun parkı kurmuş. Kendi elleriyle, salıncak, kaydırak, kum havuzu yapmış. Mustafa da her gün saatlerce burada vakit geçiriyormuş.
Günlerden bir gün Mustafa, arkadaşlarını da parkta oynamak için davet etmiş. Hepsi annelerinden izin alıp, Mustafa’nın bahçesine gelmişler. Saatlerce oyun oynamışlar, kumdan kaleler yapmışlar, dalları toplayıp kuleler yapmışlar, eğlenceleri bittiğinde de hepsi evlerine dönmüşler. Mustafa da arkadaşları gidince evin içine girmiş. Annesi bahçeyi toplamak için dışarı çıktığında gözlerine inanamamış. Bahçenin her yerinde taşlar, dal parçaları, etrafa saçılmış oyuncaklar varmış. Annesi hemen Mustafa’yı çağırmış “Mustafa, buranın haline böyle? Lütfen hemen burayı eski haline getir. Bir daha da dağıttığını toplamadan eve girme olur mu?” demiş. Mustafa hatasını anlamış “Tamam anneciğim” demiş ve dağınıklığı toplamaya başlamış. Her yeri toplamış ama topladığı hiçbir şeyi yerli yerine koymamış. Bir kaç gün sonra Mustafa su ile oynamak istemiş ve su pompasını aramaya başlamış. Nereye baktıysa bir türlü oyuncağını bulamamış. Bu oyuncağı diğer oyuncaklardan daha çok sevdiği için onu kaybetmeyi düşünemiyormuş. Hemen annesinin yanına gidip “Anne, mavi su pompamı bulamıyorum” diyerek ağlamaya başlamış. Annesi, “Geçen gün bahçeyi topladığında her oyuncağını farklı yere koymuşsun. Gel, bu seferlik ben sana yardım edeceğim ama bu sana ders olsun her eşyanın bir yeri vardır ve oradan başka yere koymamalısın. Yoksa böyle bulamazsın” demiş. Bu olay Mustafa’ya ders olmuş, annesiyle birlikte su pompasını aramaya başlamışlar ve sonunda bulmuşlar. Mustafa çok sevinmiş hemen annesine sarılıp, teşekkür etmiş. Annesi “Canım oğlum, bugünden sonra oynadığın her oyuncağı kendi yerine koyarsan oyuncakların asla kaybolmaz. Çünkü yeri belli olan eşyaları kaybetmek çok zordur. Bu fikrimi birkaç gün deneyebilirsin. Böylelikle sürekli oyuncaklarını aramak zorunda kalmayız” demiş. Mustafa annesinin sözünü dinleyeceğine söz vermiş.
O günden sonra Mustafa, annesinin dediği gibi yapmış ve oyunu bitince her şeyi yerli yerine koymuş. Bu sayede hiçbir oyuncağı kaybolmamış ve arkalarından ağlamak zorunda kalmamış. Bu hikâye de burada bitmiş. Sizler de oyuncaklarınızı sürekli aynı yere koyarsanız, hem kaybetmezsiniz hem de yerlerini hatırlamanız kolay olur çocuklar.
Daha fazla hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.
