Öykü ve Eymen Kardeşlerin Hikayesi

Masal Gönderme Formu

Bir zamanlar büyük bir şehirde yaşayan, birbirini çok seven iki kardeş varmış. Kardeşlerden birinin adı Öykü, diğerinin adı ise Eymen miş. Öykü 10 yaşında, Eymen ise 6 yaşındaymış. İki kardeş bazen kavga etseler de birbirlerinden hiç ayrılmazlar, hep birbirlerine destek olurlarmış.

Öykü, çok merhametli, kimsenin kalbini kırmak istemeyen, her şeyi içine atan bir çocukmuş. Annesi onun merhametli kalbini çok severmiş ama yaşadığı her şeyi içine attığı için çok üzülürmüş. Eymen ise duygusal ve hayal dünyası geniş bir çocukmuş. Annesine çok düşkün olan Eymen, arabalarıyla kendi başına oynamayı sever, sessizce hayal kurarmış. Günlerden bir gün Öykü ve Eymen parka gidip oyun oynamak istemişler. Annelerinden izin alan abla kardeş, evlerinin arkasında ki parka gitmişler. Öykü yanına kardeşi ve kendisi için bir çanta almış. İçine iki şişe su ve en sevdikleri oyuncakları almışlar. Parka gittiklerinde önce salıncakta sallanmışlar daha sonra kaydıraktan kaymışlar. Tüm oyuncaklarla oynadıktan sonra sıkılan çocuklar başka oyun bulmaya çalışmışlar. Eymen “Abla benim aklıma bir fikir geldi. Harita bulmaca oyunu oynayalım mı?” diye sormuş. Öykü heyecanla “Tamam da haritayı nerden bulacağız?” diye sorunca Eymen cebinden bir kağıt ve kalem çıkarmış. “Bu kağıda harita çizebilir misin?” diye sormuş ablasına. Öykü “Çizmeye çalışırım” deyip kalem kağıdı almış ve çizmeye başlamış. Sonunda ortaya iki güzel harita çıkmış. İki kardeş haritalarını saklamak için yer aramışlar. Eymen hemen bir yere saklayıp ablasını beklemeye başlamış. Ama bu sırada kendi kafasında planlar yapıyormuş: Haritayı bulup ilk kazanan olmak! İki kardeş haritaları aramaya başlamışlar. Önce salıncakların altına bakmışlar, Öykü tam toprağı kazarken, Eymen’in bağırmasını duymuş. “İlk ipucunu buldum!” Öykü hemen kardeşinin yanına gitmiş ve yazmış olduğu notu okumasını istemiş. Notta “Hayal gücünü kullan ve gökyüzüne bir dilek fısılda!” yazıyormuş. Eymen ablasına bakıp gülümsemiş ve gökyüzüne bakıp dileğini dilemiş. Daha sonra haritayı bulmak için aramaya devam etmişler. Öykü de kardeşinin sakladığı ilk ipucunu bulmuş. İkisinin de artık haritayı bulmaları gerekiyormuş.

Eymen ablasının haritayı yüksek bir yere sakladığını düşünmüş ve parkta ki ağacın birine tırmanmış. Fakat harita orada değilmiş. Küçük çocuk ağaca bir çırpıda tırmanmış ama nasıl ineceğini bilmiyormuş. Ablasına seslenip “Abla, ben buradan nasıl ineceğim? Çok korkuyorum” demiş. Öykü hemen kardeşine yaklaşmış, elini tutmuş. “Merak etme Eymen, ben buradayım. Sen yapamazsan, birlikte deneriz,” demiş. Eymen cesaretini toplamış ve çıktığı gibi ağaçtan inmiş. Öykü kardeşine sarılmış “Biz birlikte olduğumuz sürece her korkuyu yeneriz Eymen” demiş. Eymen ablasının sözlerini duyunca çok duygulanmış. “Sen dünyanın en iyi ablasısın” demiş. Öykü kardeşini öpmüş ve buldukları haritalarla eve doğru yürümüşler. O günden sonra Öykü ve Eymen, maceralarını hep birlikte paylaşmaya karar vermişler. Ve böylece, Öykü ve Eymen’in maceraları, merhamet ve sevgiyle dolu bir şekilde devam etmiş.

Daha fazla Uzun Hikaye okumak isterseniz Hikayeler kategorimizi inceleyebilirsiniz.