Parlak Kanatlı Kelebeğin Masalı
Ekim 17, 2024
Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde çayırın birinde yaşayan Parıltı adında bir kelebek varmış. Parıltı’nın kanatlarının rengi gümüş renkteymiş ve bu yüzden kendisini diğer kelebeklerden farklı hissediyormuş. Herkesin onu çok beğendiğini, ormanın en güzel hayvanının kendisi olduğunu düşünüyormuş. Aslında Parıltı’nın bu kendini beğenmiş huyu yüzünden bütün hayvanlar ondan uzak duruyormuş.
Günlerden bir gün ormana yaşlı bir baykuş gelmiş. Baykuşun geldiğini duyan bütün hayvanlar onun etrafında toplanmışlar. Çünkü baykuş sene bir kere bu ormana gelir ve onlara nasihat eder, mutluluğun sırrını verirmiş. Bunu duya Parıltı, diğer hayvanlar gibi baykuşun geldiği yere gitmiş ve baykuşu dinlemeye başlamış. Baykuş “Gerçek mutluluk, başkalarına faydalı olabilmektir.” demiş. Bu duyan Parıltı gülmeye başlamış. Parıltı’nın güldüğünü duyan diğer hayvanlar ise Pırıltı ya dönüp “Neden gülüyorsun?” diye sormuşlar. Parıltı “Çünkü güzel hayvanların başkasına yararlı olmasına gerek ki! Ben zaten çok güzelim herkes bana hayran. Neden başkalarına faydalı olmam gereksin ki?” demiş. Baykuş ise Parıltı ya dönüp “Daha çok gençsin kelebek, sende bir gün doğruyu anlayacaksın” demiş. Baykuş diğer hayvanlara nasihatlarını etmiş ve akşam olduğunda herkes evine gitmiş. Parıltı da evine gitmiş ve aynanın karşısında saatlerini geçirmiş, uykusu geldiğinde ışığını kapatıp, yatağına yatmış. O gece bir yıldız Parıltı’nın odasına gelmiş ve kulağına eğilerek “Gerçek mutluluğun ne olduğunu öğrenmek için kalbini takip etmelisin” demiş.
Sabah uyandığında Pırıltı’nın kalbi çok hızlı atıyormuş ama nedenini bir türlü hatırlamıyormuş. Karnı acıkan Parıltı yemek bulmak için ormanın derinliklerine inmiş ve o sırada boynunu bükmüş bir çiçek görmüş. Parıltı “Neden bu kadar solgunsun?” diye sormuş. Çiçek, “Güneş ışığını alamıyorum ve kuruyorum” demiş. O anda Parıltı, kanatlarını açarak çiçeğin üzerine gölge yapmış. Kanatları parladıkça, çiçek güneş ışığını kanatlardan yansıyan ışıkla almış ve tekrar canlanmış. Parıltı, o an anlamış ki, en güzel şey başkalarına yardımcı olabilmekmiş. Artık sadece parlamayı değil, ışığını başkalarıyla paylaşmayı seviyormuş. Ve Parıltı’nın ışığı, ormanın her köşesine mutluluk saçmış. Masal da burada bitmiş.
Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.
