Rakun ve Sincabın Masalı
Aralık 11, 2022
Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde; develer tellal iken, pireler berber iken; Kaf Dağı’nın eteklerindeki bir ormanda çok iyi dost olan bir sincap ve bir rakun yaşarmış. Rakun ve sincap o kadar iyi arkadaşmış ki, birbirlerinden habersiz hiçbir şey yapmazmış. Meyve toplamaya ve ormanda gezintiye birlikte giderlermiş.
Rakun biraz oburmuş ve önüne her geleni midesine indirirmiş. Sincap ise daha dikkatliymiş ve topladığı kozalakları, fındıkları ve diğer meyveleri saklar, acıktıkça yermiş. Ayrıca sincap çok daha aklı başında hareket edermiş. Rakun ise aklına her eseni hemen yapmaya çok meraklıymış. Bu nedenle de başı dertten hiç kurtulmazmış.
Günün birinde rakun ve sincap ormanın derinlerine beraber dağ çileği toplamaya gitmiş. Sincap birkaç tane yedikten sonra geri kalanını saklamak ve sonra yemek için toplamış. Rakun ise topladığı bütün çilekleri yemiş. Sincap arkadaşını sürekli uyarmış ama rakun onu hiç dinlememiş.
Sincabın, “Arkadaşım; daha fazla çilek yersen karnın çok ağrıyacak. Artık yeme ve daha sonra yemek için birazını ayır” demiş.
Rakun, “Ne gereği var ki! Taze taze yiyorum işte. Hem bana hiçbir şey olmaz, sen hiç merak etme” karşılığını vermiş.
Ormandan dönerken rakunun karnına öyle bir ağrı saplanmış ki, olduğu yerde yatıp debelenmeye başlamış. Sincap hemen nane toplayarak arkadaşına yedirmiş ve karnına oracıkta hazırladığı bir macunu sürmüş. Biraz sonra rakun kendine gelmiş ve karnındaki ağrı geçmiş.
Rakunun başına gelen bu olaydan ders alması gerekirdi değil mi? Peki! Öyle mi olmuş? Hımmm; bi bakalım öyle mi olmuş.
Birkaç hafta sonra rakun ve sincap bu defa da üzüm toplamaya gitmiş. Sincap rakunu yine uyarmış ama rakun dostunu yine dinlememiş. Hatta o kadar açgözlü davranmış ki, henüz olgunlaşmamış koruk halindeki üzümleri bile yemiş. Koruğun ekşisi rakunun midesini mahvetmiş. Bu defa sincabın hazırladığı macun da işe yaramamış. Arkadaşını zorlukla evine götürerek hemen doktor çağırmış.
Doktorun verdiği ilaçları kullanan rakun iyileştikten sonra sizce akıllanmış mı? Bakalım görelim;
Gel zaman git zaman, ilkbahar yazı, yaz kışı kovalamış. Ormana ilk kar yağmış. Ormandaki nehrin üstünü buzlar kaplamış. Rakun arkadaşı sincapla nehrin yanından geçerken buzda kaymak istemiş. Sincap rakunu yine uyarmış.
“Rakuncuğum; bak bu buz henüz çok ince, hemen kırılır. Birkaç defa daha kar yağsın ve buz iyice kalınlaşsın öyle kayarız” demiş.
Peki! Rakun onu dinlemiş mi? Evet! Bildiniz; yine dinlememiş.
Rakun kaymaya başlamış ama daha birkaç metre gidemeden buz kırılmış. Rakun dondurucu suyun içine düşmüş. Tam boğulmak üzereyken arkadaşının uzattığı sopaya tutunarak nehirden çıkmış. Ama öyle bir zatürre olmuş ki, günlerce yatağından çıkamamış.
İşte o günden sonra rakun arkadaşı sincabın öğütlerini hep dinlemiş. Bu masal da burada bitmiş…
Yazar: Pedagog Ercüment Eşsiz
Umarız bu masalımız hoşunuza gitmiştir. Farklı bir çok kategoride yer alan masallarımızı okumak için kategorilermize göz atmayı unutmayın. Her güne yeni bir masal 🙂
