Sincap Cey ve Arkadaşlarının Masalı

Masal Gönderme Formu

Bir varmış, bir yokmuş. Evvel zaman içinde, kalbur saman içinde Ceycey adında, ormanın en güzel sincabı yaşarmış. Bu sincap o kadar güzelmiş ki herkes onunla oyunlar oynamak istermiş ama Ceycey sadece arkadaşı zürafa ile oynarmış bu yüzden de diğer hayvanları umursamazmış.

Bir gün Ceycey’in arkadaşı zürafa ormandan taşınmış ve Ceycey tek başına kalmış. Bu durumu gören diğer hayvanlar Ceycey’in yanına gidip “Hey Cey sana ne oldu?” Demişler. Sincap Cey, onlara utançtan cevap verememiş, çünkü arkadaşlarını, hep zürafa ile oynamak için onları görmemezlikten geliyormuş. Kısık bir sesle “Sadece oturuyorum, hava ne kadar kötü öyle değil mi?” Diye sormuş. Arkadaşları bunu çok garip bulmuş, çünkü hava da neredeyse bir tane bile kuş güneş yüzünden uçamıyormuş. Ama Sincap Cey’i hemen anlayıp “Evet bizde öyle düşünüyoruz, bu arada zürafa nerde? Onu sabahtan beri arıyoruz ama bulamıyoruz?” Diye sormuşlar. Cey duymamış gibi yapıp oradan uzaklaşmış ve hemen eve gitmiş. Annesine olan biteni anlatmış, hemen ardından annesi Cey’e şunları söylemiş; “Ah.. Kızım neden arkadaşlarına sadece zürafa ile oynamak için kötü davranıp onlarla konuşmadın? Oysaki ben seni hep beraber oynamanız için dışarı gönderdim” Demiş. Sincap Cey annesinden hemen özür dilemiş ve ona ne yapması gerektiğini sormuş. Annesi ise “Yarın sabah gidip arkadaşlarından hemen özür dile ve onlarla oynamak istediğini söyle kızım” demiş, çünkü biliyormuş ki arkadaşlarından özür dileyip onlarla oynamak istediğini söylerse hemen kabul ederler ve hiç bir şey olmamış gibi oyunlarına alırlarmış.

Cey hemen yatmış ve sabah kalkınca dişlerini fırçalayıp yemeğini yemiş, ödevlerini yapıp ormana arkadaşlarının yanına gitmiş. Onlar oyun oynarken içlerinden biri “Hey bakın Sincap Cey geliyor” demiş. Cey arkadaşlarının yanına gelmiş ve onlardan özür dileyip oyunlarına katılıp katılamayacağını sormuş, onlarda hemen kabul etmişler ve oyunlarına Sincap Cey’i de almışlar. Cey onlara onları anlatmış ve bugüne kadar onlarla konuşmayıp sadece bir arkadaş edindiği için pişman olduğunu söylemiş. Hayvanlar onu affetmişler, birlikte oyun oynamaya başlamışlar. O sıra da arkadaşı zürafa ormana ziyaret amaçlı bir kaç günlüğüne geri gelmiş, hemen onu da oyunlarına almışlar ve artık kimse ormanda arkadaşsız kalmamış. Bu masal da burada bitmiş.

Daha fazla uzun masal okumak isterseniz Uzun Masallar kategorimizi inceleyebilirsiniz.